چرا همیشه فکر میکنیم که مرغ همسایه غاز هستش.به قول حافظ:انچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.ایران که هستیم توی سوپرمارکت دنبال جنس خارجی میگردیم،بعد خارج که میریم میافتیم دنبال جنس ایرانی.ما تا خودمان را باور نکنیم صحبت از پیشرفت اب در هاون کوبیدن هست.تا خودمان را باور نکنیم نمی توانیم در این دنیا سهمی از پیشرفت داشته باشیم.تا خودمان را کوچک بدانیم نمی توانیم کارهای بزرگ انجام دهیم.تا زمانی که چهار چوب نگاه ما ذلیلانه باشد نمی شود که برا یند اندیشه ما عزتمندانه باشد .افسوس که به جای توانمان به تمدنمان میبالیم و بزرگترین افتخار خود را سفر به جهان اول میدانیم.و غافلیم از اینکه جهان اول جاییست که عکاسانش برای جایزه،از گرسنگان جهان سوم عکس می گیرند.یعنی گرسنگی ما برای انها که افتخارما هستند سوژه است نه اولویت.سوژه ای برای تولید ثروت و ثروتی برای... 

در یادداشت گذشته از نقش نگاه درست برای رسیدن به برداشت صحیح از مسائل گفتم اما سؤال اساسی این است که چگونه میتوان نگاه درستی داشت و اصولا بزرگترین مانع برای نگاه درست چیست؟

ذهنیت افراد نسبت به مسائل ،نگاه بر مدار صحیح را دشوار میکند تا جایی که در شکل رادیکال ان که تعصب است نگاه درست کاملا دستخوش اسیب جدی قرار میگیرد به گونه ای که فرد انچه را که دوست دارد میبیند و می شنود نه انچه را که واقعا بوده و گفته شده ،بنابر این فرد در اولین نگاه خود که تحلیل سندی(توجه به مراد متکلم)است دچار مشکل می شود و هر مقدار در این مسیر بیشتر تلاش میکند ،کمتر میابد .و هرچه بیشتر میرود کمتر میرسد و هر چه بیشتر دست و پا میزند بیشتر فرو میرود تا جایی که اسیر جهل مرکب گشته و از سر تکلیف!حقیقت را به پای تعصب ذبح میکند وخود را مأجور می داند.

اسیران کمند تعصب معمولا دچار پارادوکسهای ذهنی میشوندبه گونه ای که گاه در مواجهه با یک امر بدیهی مشکل پیدا میکنند .اگر دقت کرده باشید در بسیاری از دیالوگ ها در بهترین شکل آن ،بعد از ساعتها بحث و گفتگو هنوز اختلاف سر حرف اول باقی است ،و در بدترین حالت ،گاه به مشاجره و زد و خورد ختم میشود؛تعصب کارکردش جز این نمیباشد و اگر چنین نشود جای سؤال باقی است .

تنها راه مقابله با این آسیب اساسی این است که تعصب را در وجود خود بکشیم تا راحت تر فکر کنیم .زمانی که تعصب در وجود ادمی خود کشی کند افکار انسان یکصدا شده  و در جستجوی حقیقت -آنگونه که هست -از حد اقل خطا برخوردار می شود .متأسفانه کسانی که به گفتمان انقلاب به عنوان یک «گزینه »نگاه میکنند نه یک «آرمان و اولویت»بیشتر اسیر ذهنیتها  و تعصبات هستند و در خوش بینانه ترین حالت میتوان گفت: گفتمان  انقلاب را با واقعیت موجود خلط کرده اند.

بسمه تعالی

افراد به مسائل گوناگونی که پیرامون انها واقع میشود از منظرهای متفاوت نگاه کرده و منظورهای مختلفی برداشت میکنند ،اما نکته دقیق و قابل تامل اینجاست که تاچه اندازه میتوانیم درست نظر کنیم تا برداشت درستی داشته باشیم.

عمده بحث هایی که صورت میگیرد پیرامون برداشت درست از مسائل است و حال انکه نتیجه تابع مقدمات می باشد .بنابر این انچه مهمتر از برداشت صحیح است نگاه درست میباشد ،زیرا نگاه صائب به مسائل خواه نا خواه برداشت صحیح را در پی دارد.در واقع نگاه درست به حوادث و مسائل وسیله ای است برای رسیدن به برداشت صحیح ،که هدف میباشد.اما متأسفانه افراد گاهی انچنان به هدف خیره میشوند که راه رسیدن به انرا فراموش میکنند .

در این وبلاگ تلاش خواهم نمود تا راه رسیدن به گفتمان انقلاب و موانع دستیابی به انرا برسی کنم امیدوارم مرضی حقتعالی واقع گردد.